Ostre zapalenie zatok diagnozowane jest na podstawie wywiadu chorobowego, oceny jam nosa i części nosowej gardła za pomocą badania rynoskopowego lub endoskopowego.

Objawy:

• niedrożność nosa
• katar/wydzielina ropna
• ból/uczucie rozpierania twarzy
• zaburzenia węchu
• podwyższona temperatura ciała

Odpowiednie leczenie farmakologiczne ostrego zapalenia zatok bez powikłań polegające na podawaniu antybiotyku, leków przeciwzapalnych, przeciwobrzękowych i mukolitycznych z płukaniem jam nosa roztworem soli jest zazwyczaj skuteczne.

Przewlekłe zapalenie zatok rozwija się u pacjentów, których ostre zapalenie zatok nie było leczone lub było leczone niewłaściwie, u których dochodziło do nawrotów stanu zapalnego na skutek istnienia nadwrażliwości błony śluzowej, alergii lub nieprawidłowości anatomicznych jam nosa (np. skrzywienia przegrody nosowej).

Główne objawy to:

• zaburzenia drożności nosa
• katar lub spływanie wydzieliny po tylnej ścianie gardła
• osłabienie węchu
• bóle głowy (w okresie zaostrzeń procesu zapalnego)

Leczenie przewlekłego zapalenia zatok prowadzone jest w oparciu o wyniki badań bakteriologicznych wydzieliny z nosa, badań cytologicznych błony śluzowej nosa oraz badań obrazowych (tomografia komputerowa zatok przynosowych).

W wielu przypadkach długotrwałe leczenie farmakologiczne bywa nieskuteczne ze względu na zaawansowane zmiany przerostowe, polipowate blokujące naturalne ujścia zatok.

Zaostrzenie przewlekłego zapalenia zatok może prowadzić do poważnych powikłań tj. przeniesienia stanu zapalnego z zatok do wnętrza jamy czaszki czy oczodołu.

Funkcjonalna chirurgia endoskopowa nosa i zatok (FESS) jest minimalnie inwazyjną, przeznosową metodą  operacji zatok mającą na celu przywrócenie prawidłowych stosunków anatomicznych jam nosa, poprawę drenażu zatok oraz stworzenie warunków do ich naturalnego wygojenia.

Zabieg endoskopowy, ze względu na bardzo niewielki uraz śródoperacyjny, u większości pacjentów przeprowadzany może być w trybie hospitalizacji jednodniowej.