Upośledzenie drożności nosa jest istotnym (choć nie jedynym) czynnikiem zwiększającym ryzyko wystąpienia zaburzeń oddychania podczas snu – chrapania i zespołu bezdechu obturacyjnego (OSA).

Zwiększenie oporu przepływu powietrza przez nos w czasie snu powoduje zmianę prawidłowego nosowego toru oddechowego na tor ustny co sprzyja nie tylko występowaniu chrapania ale również powoduje wysychanie błon śluzowych i rozwój stanu zapalnego dróg oddechowych.

Aparaty wspomagające oddychanie podczas snu (aparaty CPAP) stosowane są u pacjentów, którzy nie zostali zakwalifikowani lub nie wyrazili zgody na leczenie chirurgiczne. Urządzenia te podają powietrze śpiącemu pacjentowi przez nos, tak więc nosowe opory oddechowe u tych chorych powinny być jak najmniejsze. Przed rozpoczęciem leczenia metodą CPAP wskazana jest laryngologiczna ocena i ewentualna korekta nieprawidłowej drożności nosa.